zaterdag 27 juli 2013

Nog even een herinnering aan Ludde


Voor 60 jaar leefde Ludde in zijn hut in Vallstaskogen.  Zonder elektriciteit en zonder water,het hele jaar door. We reden er van de week langs,en dan komen weer even de herinneringen over hem naar boven, wat een bijzonder man dit was.



Ludde was een echte beroemdheid in de tijd. Hij werd geportretteerd in de bestseller The Unusual en velen waren gefascineerd door de keuze van zijn leven in een high-tech tijd.
 De enige zorgen die Ludde had, was de zorg over zijn vogels en de dieren in het bos.
Huis van Ludde



Vaak zat hij met zijn accordeon en zong  liedjes om het geld op te halen voor voedsel voor zijn geliefde vogels, en dieren. Vele mensen kwamen hem hout brengen en eten, en voedsel voor zijn dieren. Hij deed hier en daar wat klusjes, om zo in zijn onderhoud te voorzien.




De laatste dagen van het leven. woonden hij, Rakkers Meadow Lunda in Arbra een verzorging tehuis. Het was ook, waar hij overleed op Witte Donderdag 's morgens. Ludde vond het maar niets dat hij naar een verzorging tehuis werd overgebracht de laatste maanden van zijn leven, het liefst had hij bij zijn vogels en dieren gebleven. 
   als je zijn huisje bezoekt, slaat je mond open van verbazing, dat iemand zo primitief heeft kunnen wonen, en zo diep in de bossen, 



Vele kranten berichten zijn over Ludde geschreven.

Tord , uit Canada, maakte een populaire film over Ludde, "Het woud was mijn thuis." Hij  ontmoette Ludde voor het eerst, zeven jaar geleden, een ontmoeting die resulteerde in vele bezoeken aan Helsingland.


Tord schreef;

- Het was erg rommelig in die hut en ik zei op een gegeven moment tegen hem, dat hij misschien een beetje  zou kunnen opruimen . Toen antwoordde Ludde, "Weet je Tord, het leven is te kort om weg te worden gewist." En hij had gelijk !


Na Ludde zijn door zijn alle dieren weg getrokken, het word netjes onderhouden  , als herinnering aan Ludde.

 Maar Angus die Ludde daar een paar maal heeft bezocht, zei: nee het is niet meer hetzelfde, het leeft niet meer.

Ik ben blij dat ik het heb gezien, en even het leven van Ludde heb mogen proeven, en vele missen hem erg, want hij was altijd blij als er mensen kwamen die net zoals hij geïnteresseerd waren in vogels en dieren, De dieren die met hem samen leefde,zijn  helaas  nu  ook allemaal weggetrokken. Het was heel stil, te stil, geen vogel niets, net of als Ludde ze meegenomen heeft naar een anders plaats.

We vonden ook nog dit bot!van wat voor een dier dit is!!